Marthe Nelissen is arabist, schrijver en geeft circusles.  Ze schrijft ernstige stukken, maar ook fantasierijke verhalen. Karolina Szejda is striptekenaar en leerkracht. Ze heeft in het Marc Sleen Museum gewerkt waar ze haar debuutstrip Tram afwerkte. Donutdag is de titel van hun nieuwe Sesam-prentenboek. Het is een humoristisch verhaal over tweetalig opgroeien, misverstanden in de Poolse winkel en over heel veel donuts.

Wie zijn de auteurs?

Karolina: “Ik ben Poolse, maar sinds mijn zesde woon ik in Brussel. Ik voel me thuis in België. Je ziet hier zoveel verschillende mensen. Elke dag kom ik in aanraking met diversiteit. Je hoort hier zoveel verschillende talen door elkaar, ook in winkels begrijp ik niet alle woorden (lacht).”
Marthe: “Ik ben geboren en getogen in België. Diversiteit was voor mij altijd heel gewoon, zeker ook door het werk van mijn mama, die Nederlands geeft in het volwassenonderwijs. Als kind was ik me niet bewust van de problematiek van representatie in kinderboeken. Toen ik ouder werd en door mijn studies arabistiek en na een lang bezoek in Egypte, ging ik me meer bezighouden met diversiteit en antiracisme. Er begonnen wel wat alarmbellen af te gaan.”
Karolina: “Het verhaal van je mama toont hoe je blik kan verschillen door je opvoeding en de plaats waar je bent opgegroeid. Ik herinner me heel goed hoe verbaasd mijn neven waren om zwarte mensen te zien op straat wanneer ze op vakantie kwamen in Brussel. Ik spreek hier wel van 15 jaar geleden. Intussen is er ook in Polen meer diversiteit, zeker in grote steden zoals Warschau. Maar in sommige steden is racisme nog steeds sterk aanwezig en het is spijtig dat ik dat moet zeggen.”

Hoe dragen ze bij aan meer verdraagzaamheid?

Karolina: “Ik vind dat iedereen mee verantwoordelijkheid draagt om aan die diversiteit bij te dragen. Ik doe dit bijvoorbeeld door de Poolse cultuur te betrekken in mijn werk, zoals in ons nieuwe prentenboek Donutdag waar ik naar Vette Donderdag, een Poolse feestdag, verwijs.”

“Ik vind dat iedereen mee verantwoordelijkheid draagt om aan die diversiteit bij te dragen. – Karolina Szejda, illustrator

Marthe: “De ervaringen van Karolina tonen inderdaad aan dat er nog veel werk is op vlak van antiracisme. Ik draag graag mijn steentje bij in die strijd, maar ik vind dat soms ook moeilijk, omdat ik als ‘oervlaamse’ niet wil pretenderen dat ik weet hoe het voelt om echt gediscrimineerd te worden. Misschien daarom dat ik zo graag een kinderboek wilde maken voor Studio Sesam. Het is een mooie manier om bondgenoot te zijn in de strijd voor diversiteit, zonder daarvoor een plaats op te eisen die niet de mijne is.”

Wat blijft bij van het Sesam-traject?

Marthe: “Het zal me zeker bijblijven hoe waardevol het is om je werk met anderen te delen, en dat dat het beter maakt. Maar ook dat dat niet altijd makkelijk is (lacht). De samenwerking tussen schrijver en illustrator is binnen het Sesamtraject heel intens, en in ons geval pakte die minder goed uit dan we hadden verwacht. Ik heb er soms op gevloekt, maar ik blijf erbij dat onze schrijf- en tekenstijl heel goed bij elkaar passen. En ik ben heel trots op ons dat we niet opgegeven hebben, want Donutdag is een prachtig boek geworden!”
Karolina: “Ik vergelijk bij een project altijd de eerste met de laatste dag en dit was de eerste keer dat de dingen minder vlot verliepen. Donutdag is een keigoed boek geworden, maar het proces is voor ons allebei anders gelopen dan we hadden gedacht. We hebben zelfs op het punt gestaan om ermee op te houden. Maar we hebben verder doorgezet met een nieuw verhaal. En ik zeg dat niet om lief te doen, maar Marthe, als je ooit nog een verhaal schrijft en een illustrator zoekt, mijn deur staat open.”

Waar kijken ze naar uit?

Marthe: “Ik kijk er ongelooflijk hard naar uit om het boekje te kunnen voorlezen aan kinderen. Ik heb de tekst intussen zo vaak gelezen, in stilte of luidop, aan mezelf, aan jou, aan de groep, … Toen ik de eerste versies zag waarin de tekst en de illustraties samen één geheel vormen, besefte ik pas hoe veel leuker het zal zijn om het boekje eindelijk voor te lezen met de illustraties erbij. Het wordt dan bijna iets levends, en je kan plots helemaal voelen wat we heel het traject lang gezegd en gehoord hebben: tekst en illustratie moeten elkaar ondersteunen.”
Karolina: “Om eindelijk dat boek in handen te hebben! Ik publiceerde al eerder een graphic novel, maar het gevoel van dat boek vast te pakken, je naam erop te zien staan, het bij je in de boekenkast kunnen zetten, weten dat het bij momenten zwaar was, maar dat het er nu echt is, … het is bijna als kinderen krijgen (lacht).”

Lusten ze donuts? 🙂

Marthe: “NATUURLIJK lust ik donuts! Goedmaker van elke baaldag, betermaker van elke gewone dag en kers op de taart van elke topdag!”
Karolina: “TUURLIJK! Zeker als ze vers zijn. En als ik mag kiezen, dan ga ik eerder de minder traditionele toer op en kies ik voor donuts met caramel- of chocoladevulling.”