Saloua El Moussaoui is schrijver van het Sesam-peuterboek ‘Knuffeldief’. Met veel liefde en vakkennis leest ze hieruit voor aan peuters en kleuters. Leest ze voor aan een groep kinderen? Dan doet ze dit met behulp van vertelplaten en een verteltheater of de kamishibai.

De meest voorkomende vraag: wanneer begin je voor te lezen? “Hoe sneller, hoe liever”, zegt Saloua. “Je hoeft niet te wachten tot je kind begint te praten. Integendeel.”

Gewoon vertellen wat je doet

“Als we aan voorlezen denken, dan hebben we daar een beeld van”, stelt Saloua. “Voorlezen hoeft niet altijd met een boek. Toch niet voor alle leeftijden. Je kan altijd verhalen vertellen over dagelijkse dingen. Je hoeft hier geen extra tijd voor vrij te maken.

Enkele voorbeelden: tijdens de ochtendroutine of het avondritueel kan je aan je baby gewoon vertellen wat je doet. ‘Hup! Armen omhoog. Ja, goed zo. En nu je linkerarm uit je slaapzak, daarna je rechterarm eruit. Heel goed.’ Je vertelt wat je doet en wat je gaan doen. Doe het gewoon op je eigen manier en in je eigen thuistaal.”

Voorlezen uit een boek

“Een baby kan je vanaf drie maanden een boek laten voelen, laten ruiken en je kan starten met voorlezen. Kijk wat jouw kind boeiend vindt. Maak het gezellig. Kinderen houden ervan om dicht bij jou te zitten en mee op avontuur te gaan.”

Je hoeft niet veel boeken in huis te hebben. De herhaling is belangrijk. Telkens je een verhaal opnieuw voorleest, kan je er iets aan toevoegen of merkt je kind misschien iets nieuws op. Stel ook vragen tijdens en na het verhaal. Zo ga je in dialoog met je kind.”

De magie van het verteltheater

Als Saloua voorleest aan een groep kinderen, gebruikt ze vertelplaten en een verteltheater of de kamishibai. Vertellen aan de hand van een kamishibai is een eeuwenoud gebruik in Japan. Het is een manier om voor te lezen in groep, maar ook om samen in een verhaal te duiken. In het Japans zeggen ze kyoku, het gevoel van één te worden met het verhaal en de toehoorders.

Kamishibai gaat over verbinding, over het gevoel van één te worden met het verhaal en alle toebehoorders.” – Etsuiko Nozaka

Je opent de deurtjes van het houten verteltheater. Op de losse vertelplaten staan de illustraties op de voorkant en de tekst op de achterkant. Deze vertelplaten schuif je in een houten theatertje. Je vouwt de deurtjes open en de kinderen zien de eerste afbeelding. Je leest de tekst voor die je aan de achterkant van het theatertje ziet en trekt de vertelplaat weg zodat kinderen de volgende afbeelding zien. Zo ga je door het verhaal heen. Op het einde van het verhaal sluit je de deurtjes. De voorstelling is afgelopen.

De verteller speelt tijdens het voorlezen een hoofdrol en kan inspelen op de groepsdynamiek. “Tijdens het vertellen van ‘Knuffeldief’ gooi ik soms een bolletje garen in de groep om het spannend en levendig te maken”, vertelt Saloua. “Het voordeel om voor te lezen met vertelplaten en de kamishibai is dat je steeds de nieuwsgierigheid van de kinderen prikkelt en ze erg aandachtig blijven. Ik pas me aan het ritme van de kinderen aan en zorg ervoor dat elk kind meeluistert en meedoet. Iedereen gaat samen op in het verhaal. En dat is wat elke schrijver fantastisch vindt”, besluit Saloua.